bugün metroda hukuk fakültesinden bir arkadaşımla yasal staj için istanbul barosunun yaptığı işkence dolu prosedürlerden konuşuyorduk. üçlü direğin bir sapından ben tutuyorum diğerinden arkadaşım, sonuncusunu tutan bir teyze sohbete salça oldu. kesin direk yüzünden, tutmasa olmazdı diye düşünüyorum.
ben staj yapabilmek için gelirinin olmaması gerekiyor, hatta bir de herhangi bir şekilde yardıma muhtacın olmadığına dair imzalaman gereken bir evrak var; yani ailen zengin olacak ve sana bakacak dedim. bizimki hiç ısınma açma germe falan yapmadan balıklama daldı evet biz kızıma iki buçuk milyar gönderdik diye. buradan anladığım kadarıyla kızı 2005 ten önce staj yapmış ya da bunlar kara para falan aklıyorlar. ha bu arada bahsettiği ne olduğunu bilmediğim bir lise stajı. işte ben arkadaşla öğrenci düşmanı resmen bunlar zorluyorlar derken ikinci salvo geldi hayır o kadar da zor değil diye. hala ne stajı olduğunu bilmiyor yalnız. neyse işte aslında mezun olmaya gerek yok öğrencilik iyi ama bizim hocalar yüzünden bir an önce kurtulmak istiyorum dedim. bu kez de okulun zor olmadığını ileri sürdü. yaşına cinsiyetine bakmadan
ağzına kürekle vurmak istedim tuttum kendimi. bu arada nasıl olduğunu bilmediğim bir şekilde üniversitenin devlete bağlı olmasına geldi konu. diyorum üniversiteler özerk, diyor özel üniversitede mi okuyorsun. arkada gülenler var ayıp olmasın diye de ciddiye alıp konuşmaya devam ediyorum. (şaka şaka metro tıklım tıklım ve ineceğim durağa daha olduğu için mecburen katlandım.)
konu sonra hocaların ihraç edilmesine geldi. hakkaniyetli/değil mevzusu. içimden diyorum ki abla ya fetöcü ya da akp düşmanı. diyor ki ne olursa olsun kimse atılmamalıydı. benim en küçük çocuğum okulunu bitirdi askere gidecek ben biliyorum. sonra bunu açıklamaya çalışırken adanada süleymancıların yurdunda yanan 100 küsür üniversite öğrencisi kıza geldi konu. (o inatla öyle söyledi ve üç çocuk yetiştirdiği için doğrusu bu.) serzenişi yayın yasağı, sansür ve sayının eksik verilmesi. konuya girmeme isteiğimi boşverdim bizim avukatlık stajıyla alakasını çözmeye uğraşıyorum. sonra somada ölen işçi sayısının aslında bin civarı olduğunu söyledi. sayıların hep eksik söylendiği konusunda hemfikiriz ama ben onaylayana kadar konu değişiyor cevap veremiyorum. adalet okuyorsun vicdanlı düşün dedi sonunda da. ne adaleti lan hukuk okuyom hukuk!
farklı görüşleri savunan insanlarla tartışmak sevdiğim bir şeydir, ufkumu genişletir ve göremediklerimi gösterir. ama ablayla tartışamıyorduk. bir de haklı olmasının tek bir sebebi vardı; iki kız bir oğlunu üniversitede okutması, daha büyük olması.
arkadaşın ineceği yer benden sonraydı, inerken yemin ediyorum içim acıdı çocuğa ya. ben yaşadım allah sizi korusun kardeşlerim...